Transport & Logistiek dockt aan bij: 
Wie: Willem-Jan van Vorstenbos (57)
Bedrijf: Transportbedrijf Maters Huissen
Functie: Directeur

Hoe bent u in de sector terechtgekomen en wat vindt u hier leuk en uitdagend aan?
“Ik heb het geluk gehad van mijn hobby mijn beroep te kunnen maken. Als scholier en student ging ik in de vakanties met een vrachtwagenchauffeur mee. We reden overal naartoe, met name in Italië. Van Bolzano tot Bari, en van Aosta tot Udine, we zijn overal geweest. Vervolgens heb ik mijn rijbewijzen gehaald, en kon dus ook zelf meerijden. Toen ben ik helemaal door het ‘transportvirus’ gegrepen. Wat dat precies is, is te lastig benoemen. De dynamiek van de logistieke wereld, het internationale karakter, het rijden, varen, vliegen? Waarschijnlijk alles tezamen.

Om mijn passie voor transport in goede banen te leiden ben ik als ‘vierde lichting’ gaan studeren aan het hbo Logistiek Management, de Vervoersacademie, in Venlo. Logistiek was in de jaren tachtig nog een nieuw begrip, en er werd in ‘Venlo’ volop gepionierd. Er gebeurde daar iets bijzonders. De studenten van toen kom ik nu tegen als collega-dienstverlener of als klant. Altijd leuk, want de sterke onderlinge band is door de jaren heen altijd blijven bestaan.

In mijn beroepsloopbaan heb ik binnen het brede logistieke speelveld het transportelement altijd weer opgezocht. Vier jaar deed ik de ‘contracting’ van het Europese wegvervoer bij een grote internationale verlader. Dat was een superwaardevolle ervaring, maar ik kon de dienstverlenerskant toch niet missen. Met name binnen ondernemende en innoverende familiebedrijven, met al hun eigenheden, voel ik me toch het beste thuis.”

Welke ontwikkelingen vindt u belangrijk?
“Wij zijn als Maters actief in het vervoer van bouwmaterialen, zelf ben ik ook actief binnen het deelmarktbestuur Bouwmaterialenvervoer van TLN. Dat is een groot marktsegment voor logistiek Nederland. Een belangrijk onderdeel van deze deelmarkt is het vervoer ten behoeve van de woningbouw. De laatste jaren zien we een vertraging in de nieuwbouwvolumes, dit heeft alles te maken met beperkingen als gevolg van PFAS, stikstof, stroperige vergunningverlening en ook de verhuurdersheffing. 

Om even wat dieper in te gaan op het stikstofdossier: in mei 2019 werd door de rechter het Programma Aanpak Stikstof afgeschoten. Toen is vrij snel het ‘Adviescollege Stikstofproblematiek’ onder leiding van Johan Remkes aan de slag gegaan. Zij hebben een goed rapport geschreven met de veelzeggende titel ‘Niet Alles Kan Overal’. Behoudens dat we nu met zijn allen maximaal 100 km/u rijden, is hiermee helemaal niets gedaan. De politiek kruipt in haar schulp onder druk van de boerenprotesten. Dat is slecht voor het milieu én voor de economische ontwikkeling.

‘Er is toenemende aandacht voor veiligheid op de locatie van de afzender en ook voor de medewerkers op de bouw. De aandacht voor de chauffeur laat daarbij echter te wensen over’

Willem-Jan van Vorstenbos, directeur bij Transportbedrijf Maters Huissen

Op het moment van dit schrijven zitten we nog steeds zonder een missionair kabinet. Dat is toch een schande?! Leiderschap wordt gevraagd, want er moet beleid gemaakt en knopen doorgehakt worden, we moeten vooruit.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties presenteerde recentelijk een samenvatting van de woningbouwplannen van alle gemeenten en provincies tezamen: er liggen plannen klaar voor het bouwen van 960.000 woningen in de komende tien jaar. Dat is dus 96.000 woningen per jaar. Op dit moment halen we met moeite de 75.000. Er moeten dus maatregelen getroffen worden om de doelstellingen realiseerbaar te maken, en dat begint bij faciliterend beleid en regelgeving.”

Wat zou u willen veranderen in/aan de sector?
“Meer aandacht voor veiligheid, zowel in het verkeer als bij het laden en lossen. Niets is het waard om je eigen of andermans veiligheid in gevaar te brengen. 

In het verkeer worden de doelstellingen op het gebied van maximale aantallen slachtoffers spijtig genoeg niet gehaald, in Nederland vallen jaarlijks bijna zevenhonderd doden in het verkeer. Een bekende preventie-expert vroeg me eens: ‘Realiseer jij je dat dit méér dan twee MH17’s zijn, ieder jaar weer?’ Die vraag was confronterend, want: nee, dat realiseerde ik me niet. We moeten hier met zijn allen keihard aan werken.

Dit artikel krijgt u cadeau van Transport & Logistiek. 
Voortaan alles lezen? 
Kies dan hier uw (online)abonnement!

Bij het laden en lossen van bouwmaterialen bewegen de chauffeurs vaak op de auto en over de lading, dat levert vaak risicovolle situaties op. Er is toenemende aandacht voor veiligheid op de locatie van de afzender en ook voor de medewerkers op de bouw. De aandacht voor de chauffeur laat daarbij echter te wensen over. Vanuit de TLN-deelmarkt wordt er al meer dan tien jaar aandacht gevraagd voor het werken op hoogte door de chauffeur. Het is een complex thema, waar veel betrokkenen het liefst met een boog omheen lopen. Dat is echter niet langer acceptabel, we moeten dit als ketenpartijen samen oplossen. Iedereen moet ’s avonds op dezelfde manier thuis komen als waarop hij of zij ’s morgens is vertrokken.”

Lees ook: Veel vrachtwagenchauffeurs ervaren hun werk als gevaarlijk

Wat is een hobby of leuke bezigheid buiten het werk?
“Wij hebben thuis een druk gezin met drie studerende jongvolwassenen die allemaal nog thuis wonen; er is altijd wat te doen samen. Ook lichaamsbeweging vind ik belangrijk. In de zomer zeil ik graag. Ook trek ik ieder weekend de wandelschoenen aan en maak ik lange wandeltochten met een gps-tracker in de hand. Ik kom in natuurgebieden dicht bij huis en verder weg waar ik voorheen altijd langsreed, maar die ik nog nooit had bezocht. Vanuit mijn woonplaats in Midden-Limburg kom ik wandelend ook veelvuldig in het aangrenzende België en Duitsland terecht. Dat heeft voor mij veel meerwaarde, de grens is in onze regio gelukkig al heel lang niet meer dan een streep.”

Lees ook: Gaat de stikstofcrisis het wegvervoer verstikken?