Kleding, luiers, poedermelk voor babyvoeding… het zijn de eerste levensbehoeften die ze naar het bijna 4.000 km verderop gelegen rampgebied gaan brengen. “Let wel; niéuwe kleding”, benadrukt Sefa daarbij, verwijzend naar vrachten ongesorteerde en gebruikte kleding die inmiddels Turkije niet meer in komen. “En dat snap ik ook wel, dat ze daar niet op zitten te wachten.”
Nee, Karakus heeft zelf geen familieleden in het getroffen gebied, maar dat er hulp moet komen is buiten twijfel. Metin Logistics begon een kwart eeuw geleden met transporten van en naar Turkije. Inmiddels rijden hun 25 wagens door heel Europa, maar Turkije is hen nog steeds zeer vertrouwd. “We hebben rechtstreekse contacten met Turkse consulaten en Turkse autoriteiten. Zodat we snel de grens over kunnen.” Zeker nu is dat van belang, want voor de getroffen provincies is de noodtoestand uitgeroepen en alleen konvooien met hulpgoederen worden toegelaten.
Turks sprekende chauffeurs
Om chauffeurs te vinden voor deze bijzonder trip was geen probleem; er meldden zich meer belangstellenden dan de vijf die Sefa nodig heeft. Dat werd kiezen dus. Chauffeurs die Turks spreken kregen zijn voorkeur: ”Dat is in het land van bestemming net wat handiger.” Dat betekent in de praktijk wel dat rijden via Servië – per saldo de kortste en snelste weg - problematischer wordt. De ervaring leert dat de Servische grenswachten niet veel op hebben met Turkije. “Zodra ze een Turks vlaggetje op je wagen zien, laten ze je liefst tien dagen wachten.” Dus ligt de route via Hongarije, Roemenië en Bulgarije het meest voor de hand. Kost meer tijd en meer kilometers, maar dat is dan maar zo.
“Natuurlijk gaat dit geld kosten. Alle goederen zijn verzameld door verschillende stichtingen, het transport komt voor onze rekening. Maar dit moet gebeuren, en ik ben heel blij dat we dit zo snel met collega transporteurs voor elkaar hebben gekregen.”
