Wordt laadinfra de bottleneck in de transitie?

De kranten staan er vol van. De transitie naar zero-emissie logistiek komt niet op gang vanwege het ontbreken van de benodigde laadinfrastructuur. De ene noodkreet na de andere brandbrief vanuit allerhande hoeken uit de samenleving volgen zich op en het lijkt inderdaad een bottleneck, óf positief gezegd: een enorme uitdaging.

De mogelijkheid om een hogere netaansluiting te krijgen, is in sommige gebieden al niet meer mogelijk. De doorlooptijden van aanvraag tot aansluiting zijn vaak lang, ingegeven door verouderde energiewetgeving. Er is weinig flexibiliteit voor netbeheerders, en de stap die vervoerders moeten maken om van een huis-tuin- en keukenaansluiting te gaan naar een manier om meer dan vier à vijf e-trucks te kunnen laden, is enorm. Je verzandt al snel in hoge investeringen voor transformatoren, bekabeling en voertuigladers en komt even vaak tot de conclusie dat je hier als vervoerder weinig kaas van hebt gegeten. Ook de huisinstallateur is vaak onvoldoende bekend met de materie.

En toch ben ik positief. Waarom? Er is een programmalijn ‘Nationale Agenda Laadinfrastructuur’ ingericht, waar onderzoek plaatsvindt naar hoe het laden er in de logistiek uit gaat zien en welke stappen gezet moeten worden. Er komt nieuwe wetgeving rondom de energiemarkt, die meer flexibiliteit voor de netbeheerders geeft. We moeten als sector dan ook zorgen dat we aan tafel zitten, want de piketpalen worden nu geslagen.

Ook gaan de technologische ontwikkelingen snel. Slim laden, de toename van de autonome range van trucks, batterijcontainers voor piekverlaging en energy hubs. Er zijn technische oplossingen voorhanden. Ook zien we marktpartijen in het gat springen om hun diensten aan te bieden om ons door het moeras heen te leiden. Bovendien is er sprake van een geleidelijke transitie. Eerst is de stadslogistiek aan de beurt. Dit beslaat bij lange na niet de totale 146.000 trucks die in Nederland rondrijden.

Het draait zoals altijd om de centen. Wie gaat deze verzwaring in ons elektriciteitsnet betalen? Wordt de rekening bij de vervoerders en verladers neergelegd, of gaan het kabinet en de netbeheerder hier hun verantwoordelijkheid in nemen? Daarnaast ligt een deel van de oplossing in nauwere samenwerking tussen vervoerders en verladers, waarbij het opladen van de voertuigen bij verzender of ontvanger van de goederen gaat plaatsvinden. Dit kan ook als kans worden gezien in een duurzamere samenwerking met verladers.

Mijn verwachting is dat we er wel gaan komen met elkaar. Maar het zal niet vanzelf gaan en de druk moet op de ketel blijven. Als sector hebben we bewezen dat we oplossingsgericht kunnen werken en ik verwacht dan ook dat deze hobbel te nemen is.

Marie-José Baartmans is directeur en mede-eigenaar van BREYTNER