‘Gebrek aan laadinfrastructuur remt ondernemers in hun keuzes’

Transport & Logistiek dockt aan bij:
Wie: Alex van den Brink (44)
Bedrijf: St vd Brink, Ermelo
Functie: directeur/eigenaar

Hoe bent u in de sector terechtgekomen en wat vindt u hier leuk en uitdagend aan?
“St vd Brink is een familiebedrijf dat gerund wordt door de derde generatie. Ik ben dus opgegroeid in een transportfamilie en heb het bedrijf in 2007 officieel overgenomen. Vanaf mijn 13de, 14de was ik al vaak te vinden op de zaak. In eerste instantie toen ik nog op school zat op de zaterdagen in de wasstraat en later kreeg ik ook andere taken. Op mijn 20ste, in 1998, kocht mijn vader er een klein transportbedrijf bij met circa tien auto’s en zei vervolgens dat ik het maar eens moest proberen te runnen. Zes jaar later is dat bedrijf samengegaan met St vd Brink. In de periode tot 2007 heb ik dus binnen St vd Brink allerlei functies doorlopen, zodat ik voordat ik het bedrijf in zijn geheel zou overnemen precies wist wat er waar speelde. Ik heb zelf op de wagen gereden, op de planning gewerkt en me met met kwaliteit en klantencontacten beziggehouden. Toen ik het bedrijf op mijn 29ste overnam was ik voor die functie nog best jong, maar mijn vader is nog wel vier jaar actief gebleven. Dat maakt uit. Het leuke aan deze functie is dat het nooit saai is. Iedere dag is anders en ik hou van dat dynamische. Inmiddels is St vd Brink uitgegroeid tot een logistiek bedrijf met ruim achthonderd medewerkers. De groei die we hebben doorgemaakt en nog steeds maken is deels door overnames deels door autonome groei.”

Welke ontwikkelingen vindt u belangrijk?
“Voor ons staan de mensen altijd voorop. Heb je geen personeel, dan kun je namelijk ook geen auto’s de weg op sturen. Het is belangrijk hoe je met je medewerkers omgaat en hoe je hen mogelijkheden biedt om zich goed te voelen binnen je bedrijf en zich er kunnen ontwikkelen. Dat is de manier om mensen te behouden en voor nieuwe aanwas te zorgen. Om die ontwikkelingsmogelijkheden een eigen gezicht te geven, leiden we onze mensen zoveel mogelijk zelf op. 

Een andere belangrijke uitdaging voor ons dat zijn de overheidsverplichtingen waaraan we in 2030 in veel binnensteden aan moeten voldoen als het gaat om emissievrij rijden. Dat is een goede zaak en daar zijn we volop mee bezig. Onze doelstelling is om voor 2025 met onze eigen vloot een reductie van 50 procent CO₂-uitstoot te realiseren. En dat gaan we redden. We zijn daarvoor enkele jaren geleden gestart met hvo. En we kijken nu wat kunnen doen met elektrisch en/of waterstof. Ik denk dat het beide wordt. De keuze van wat wanneer zal in overleg gaan met de klant. De investeringen in dergelijke voertuigen zijn hoog. Op zich is dat geen probleem, ook niet dat de overheid de verplichting tot emissievrij rijden oplegt. Dat is misschien juist ook wel goed. Maar het netwerk voor de laadinfrastructuur is voorlopig nog niet op orde; dat kan geen grote hoeveelheden trucks opladen. Maar aan ons en aan de sector zal het niet liggen.”

Wat zou u willen veranderen in/aan de sector en waarom?
“Dat gebrek aan laadinfrastructuur vind ik dus echt een punt. Hoe gaan we hele vrachtwagenparken van elektriciteit voorzien? En de vraag is ook waar je op korte termijn terechtkunt voor het tanken van waterstof. In je keuzes, maar ook in de aanschaf van dergelijke voertuigen word je om die reden geremd. Je moet voorzichtig zijn, want zoals gezegd liggen de investeringen daarvoor heel erg hoog. En kies je nu voor een bepaald voertuig, dan zit je daar zeker weer acht jaar aan vast. 

De uitdaging ligt nu in het stallen en opladen van onze voertuigen bij klanten. Daarvoor hebben we nu 23 standplaatsen. En dat emissievrije voertuigen meer kosten… die kosten komen uiteindelijk via onze klanten terecht bij de consument. Dat geldt nu ook voor de explosief gestegen brandstofprijzen. Die hebben we gelukkig voor 90 procent afgedekt door middel van brandstofclausules. 

Verder hebben wij natuurlijk, zoals veel (familie)bedrijven, te maken met de trend die er al even is: schaalvergroting en consolidatie. Wij behoren met achthonderd werknemers momenteel tot de 25 grootste familiebedrijven in de Nederlandse transportsector. Je moet grootte hebben, wil je goed mee kunnen in ontwikkelingen zoals de aanschaf van elektrische of waterstofvoertuigen. Wij hebben daarvoor bijvoorbeeld een wagenparkmanager. Voor kleinere bedrijven zijn dat lastige vraagstukken. Als het gaat over groei, dan zullen wij wellicht nog wel een stap gaan maken. Ik denk dan niet zo zeer aan een overname, maar vooral aan autonome groei.”

Wat is een hobby of leuke bezigheid buiten het werk?
“Voetbal. Ik speel zelf nog steeds in een gezellig vriendenteam op de zaterdag. Daarnaast train ik het elftal van mijn oudste zoon op dinsdag- en donderdagavond en ben dan op de zaterdagen natuurlijk ook bij hen langs de lijn te vinden. Dat kost allemaal best veel tijd, maar die tijd moet je maken, ook al heb je een drukke baan. Ik heb er plezier in en het is de ontspanning die je nodig hebt.”