Terwijl de mensheid elkaar in verschillende delen van de wereld bestookt met bommen en granaten, gaat
het gewone leven hier gelukkig gewoon door. Ik zeg dat met de nadruk op gewoon, want soms realiseren we ons niet hoe vanzelfsprekend en fijn gewoon eigenlijk is. Ik bedenk me dan hoe het moet zijn voor
bijvoorbeeld chauffeurs die Gaza inrijden met hun vrachtwagens, niet wetende of ze er weer levend uitkomen. En hetzelfde geldt voor chauffeurs in bijvoorbeeld het oosten van Oekraïne. Laten we hier dan maar klagen over alledaagse dingen en blij zijn dat we ons alleen maar daarover druk hoeven te maken.