Hub 2.0
Steden moeten leefbaar en veilig zijn. Negentien van hen, van Groningen tot Maastricht, hopen dat te bereiken door op 1 januari volgend jaar een zero-emissie zone in te stellen. Als vervoerders zich daar vanaf die datum willen vertonen, moeten alle nieuwe vrachtwagens en bestelwagens dus emissievrij aangedreven zijn. De uitvinders van de Digitale Atlas werden enthousiast van deze plannen. Zij combineren informatie van allerlei bronnen om ondernemers via de juiste route door de stad te navigeren. Zodat duidelijk is waar ze met hun dieselvoertuig vanaf volgend jaar niet meer mogen komen, tenzij ze een boete willen riskeren. Als gemeenten
willen, kunnen ze hen bovendien andere trajecten wijzen, uit de buurt van scholen, kinderdagverblijven en ziekenhuizen bijvoorbeeld.
In hubs aan de rand van de stad zien veel partijen ook mogelijkheden. Professor Tom van Woensel is één van hen. Zo heeft de TU/e de Green City Distribution in concessie ontwikkeld, met de veelzeggende naam Binnenstadservice Nijmegen. Maar wat de huidige stand van zaken in die stad is, weet hij niet. Wie moet
er namelijk voor de hub betalen? Maar Hans Quak en Anneke Goudswaard van TNO zien toch mogelijkheden. Zij
werken aan een hub 2.0: een gezamenlijke cityport. Bij dit alternatief, Citylab2, gaat het de bundeling van veel meer activiteiten. Denk aan een cateraar die maaltijden bereidt voor andere plekken in de stad, en onderwijs- en recreatiemogelijkheden onder hetzelfde dak. Lekkerland en Euser hebben zich inmiddels aangesloten bij dit initiatief.
Ideeën zijn er dus genoeg. Maar waar kan een transportbedrijf mee uit de voeten? Bluekens en ING geven commentaar. En misschien kunnen subsidieregelingen van de overheid het financiële leed voor de ondernemer een beetje verzachten.
