‘Die schandalig lage brutolonen in de cao, hoe leg je dat uit aan je medewerkers?’

Transport & Logistiek dockt aan bij: 
Wie: Arno Driessen (61)
Bedrijf: Selman Transporten, Bemmel
Functie: Directeur

Hoe bent u in de sector terechtgekomen en wat vindt u hier leuk en uitdagend aan?
”Van huis uit was ik belastingadviseur, maar in 1990 werd ik door Wim Selman, de toenmalige directeur/eigenaar van Selman Transporten, gevraagd om voor hen de financiën te gaan doen. Ik heb die stap toen gezet, omdat werken voor een belangrijke vervoerder in de sierteelt me aansprak. In 1995 werd ik directeur en drie jaar later werd ik via een managementbuy-out ook eigenaar. Vooral in 1995 had ik het gevoel op een kruispunt te staan, omdat ik de ambitie had een eigen belastingadvieskantoor te beginnen. Maar dit komt dan op je pad en ik voelde me gevleid om met m’n 34 jaar de kans te krijgen een groot en goedlopend transportbedrijf over te nemen. Op dit moment telt ons bedrijf zeventig vaste medewerkers en dit jaar bestaan we 75 jaar. Deze mijlpaal geeft aan dat we goed bezig zijn. We besteden er met onze medewerkers, klanten en relaties dan ook zeker aandacht aan. Maar we werken ook hard verder, want prestaties in het verleden zijn niet zomaar een garantie voor de toekomst. Continuïteit is wel wat telt.”

Welke ontwikkelingen vindt u belangrijk?
”Een recente ontwikkeling die ik erg belangrijk vindt zijn de NOW-regelingen voor bedrijven ter ondersteuning als gevolg van de coronamaatregelen. Een uitstekende regeling. Wat ik alleen wel hoop, is dat er per bedrijf goed gekeken wordt of die steun al dan niet terecht is. Met name hoop ik dat bedrijven die werken met buitenlandse personeelsconstructies goed gecontroleerd worden. De regeling is bedoeld als tijdelijke overbruggingsmaatregel voor behoud van werkgelegenheid. Het is tenslotte een steun die we met zijn allen door hard werken mogelijk gemaakt hebben. Overigens had ik verwacht dat de overheid meer steun en advies zou geven aan goed draaiende bedrijven. Zij hebben wel degelijk veel last gehad van corona. Denk daarbij aan extra ziekteverzuim, testen en veiligheidsmaatregelen op de werkvloer. Dat had best gecompenseerd mogen worden. Ik ben daar teleurgesteld over.

Ook mogen overheden en organisaties, zoals KvK, brancheorganisaties en dus ook TLN, proactiever zijn als het gaat om onderwerpen waar al jaren over wordt gepraat, maar weinig aan wordt gedaan. Voorbeelden? Het achterhaalde Eurovignet, het hoge Nederlandse verkeersboetebeleid, brandstofprijzen, het tarievenbeleid bij banken en het rekeningrijden. Het invoeren van een tolsysteem voor vrachtverkeer naar Duits model is een reële optie die ervoor zorgt dat het speelveld eerlijker wordt. Ook het verbeteren van de mobiliteit moet sneller worden aangepakt. Kijk maar naar de weer toenemende files. Daarnaast mag het bestaande rijtijdenbesluit eens onder de loep worden genomen. Rijden op een moderne vrachtwagen met automaat, airco en cruisecontrol is immers minder vermoeiend dan zoals vroeger zwaar sturen en schakelen zonder navigatie en allerlei beveiligingsapparatuur aan boord. Zolang de veiligheid maar niet in het geding komt. Het lijkt erop dat we het allemaal laten gebeuren en ik bemerk een algehele gelatenheid.”

Wat zou u willen veranderen in/aan de sector en waarom?
“Ik kan wel een paar dingen noemen. De sector kampt met een chauffeurstekort en tegelijkertijd zitten we met mijns inziens schandalig lage brutolonen in de cao Beroepsgoederenvervoer. Cao’s – niet alleen die van het beroepsgoederenvervoer – sluiten niet meer aan bij de tijd van nu. Geen wonder dat veel mensen ervoor kiezen om als zzp’er te gaan werken voor een detacheringsbureau of – nog erger – in een andere branche. Daar verdienen ze veel meer. Hoe leg je dat uit aan je vaste medewerkers? Zij moeten toch ook een huis kunnen kopen en het gezin draaiende houden? Ik vind het belangrijk om goed voor mijn medewerkers te zorgen en zoek naar andere oplossingen. Zo werken wij met eindejaarsbonussen en zijn er presentjes met Kerst, Pasen, moederdag enzovoorts. Ook gaan we wel eens naar een voetbalwedstrijd in Engeland of Duitsland. Het is belangrijk om je medewerkers enthousiast en gemotiveerd te houden. Zo hou je ze binnen en trek je ook makkelijker nieuw personeel aan. Verder hebben wij inmiddels tien jonge hbo’ers binnen onze organisatie werken. Die zijn ondergebracht in een aparte bv, zodat er beloond kan worden zoals bij adviesbureaus, inclusief secundaire arbeidsvoorwaarden waaronder bijvoorbeeld een auto van de zaak. Het zou goed zijn als vakbonden en TLN om tafel gaan om te praten over de toekomst en het voortbestaan van de cao Beroepsgoederenvervoer en dan met de benen op tafel zonder dat de messen geslepen zijn. Dat is hard nodig. 

Een ander punt is de transparantie in de transportsector. Als ik ervan overtuigd ben dat ik goed presteer en mijn tarieven met 5 procent wil verhogen, dan is dat lastig omdat een economisch onderzoeksbureau jaarlijks een rapport publiceert waarin zij bijvoorbeeld becijfert dat kostenverhogingen van 3 procent voor dat jaar aan de orde zijn. Dat is toch niet oké... We zijn te transparant. Anderen bepalen wat onze tariefsverhoging voor het komende jaar maximaal mag zijn. Accountants, advocaten, banken bepalen zelf hun tarieven. En ook zij zijn dienstverleners. Tarieven in het transport blijven daardoor veel en veel te laag.”

Wat is een hobby of leuke bezigheid buiten het werk?
”Ik maak geen onderscheid tussen werk en privé. Ik werk zes dagen per week en ook op de vrije zondag, de dag dat ik alle kranten van de afgelopen week doorneem en onze kinderen langskomen om lekker samen te eten met een biertje. Ik ben dag en nacht met het bedrijf bezig en mijn gedachten over werk enzovoorts gaan gewoon door. Medewerkers kijken dan ook niet raar op als ik hen in het weekend app of mail. Naast mijn werk voor Selman Transporten steek ik ook de nodige tijd in een magazine voor het dorp waar ik woon. Ik vind het belangrijk, zeker ook in deze tijd van corona, dat de leefbaarheid goed blijft. Met mooie verhalen van mensen uit het dorp en plaatselijke ondernemers probeer ik een bijdrage te leveren aan de saamhorigheid in het dorp. Voor datzelfde saamhorigheidsgevoel zet ik me ook in binnen Selman. Goed zijn voor je mensen en samen nog beter proberen te worden, dat is een groot goed. We werken aan de gezamenlijke boterham. 

Om fit te blijven ga ik drie keer per week hardlopen (grinnikend) of snelwandelen zoals mijn zoon het noemt. Ook train ik een keer per week in de sportschool met een personal trainer. Ik hou daar niet echt van, maar ik zeg altijd: je kunt je leven niet verlengen, maar je hebt wel invloed op de staat van je lijf.”