Het typeert de sfeer bij dit familiebedrijf in Nieuwveen. Eigenaren Leendert van ’t Kruis (63) en zijn zoon Lennart delen de kantoorruimte met planner Rudy, boekhouder Hans en Sarina Vink, verantwoordelijk voor de container- en tautlinerdivisie. Zij komt van H.C. Vink Transport.

De naastgelegen directiekamer is leeg en verlaten. Wel liggen er op het bureau enkele foto’s van de opa van Leendert, die het bedrijf honderd jaar geleden begon. En ook aan de muren hangen afdrukken die herinneren aan oude tijden. Lennart geamuseerd: “Het lijkt bijna alsof we meer oude foto’s hebben dan foto’s van nu.” Een blik op de website bewijst het tegendeel.

Toeval

Met Lennart, die samen met zijn broer Jeffrey drie jaar geleden de aandelen van hun oom overkochten, zit inmiddels de vierde generatie Van ’t Kruis in het gelijknamige transportbedrijf. Samen met vader Leendert.

“Dat ik erin gerold ben, is eigenlijk toeval”, zegt Lennart. “Mijn oom Marcel, die samen met mijn vader eigenaar was van het bedrijf, moest vier jaar geleden een stap terug doen. Ik was toen net afgestudeerd in economie en rechten. Ik had heel andere plannen, maar dat was hét moment om in te springen.”

Zijn studieachtergrond kwam goed van pas bij de aankoop van Vink. “Drie jaar geleden hebben mijn broer en ik de aandelen van mijn oom overgenomen. Hij komt nog wel wekelijk op de koffie.  Ondanks dat Jeffrey meer dan ik een logistiek hart heeft, is hij operationeel niet actief in het bedrijf. Hij werkt in de scheepvaart en dat bevalt hem goed. Aangezien wij hier voldoende mankracht hebben, kan dat prima.”

Continuïteit

Van ’t Kruis bestaat op 1 mei 2024 precies honderd jaar. Het bedrijf is vanaf het begin gespecialiseerd in bulkvervoer. In de 40 jaar dat vader Leendert er werkt, groeide het bedrijf uit tot een middelgrote vervoerder met 23 vrachtauto’s.

Tot de overname van H.C. Vink Transport had Van ’t Kruis gemiddeld drie auto’s in het containervervoer. “We rijden voor diverse vaste klanten, waarvoor ook Vink reed. Dus kenden we elkaar”, zegt Leendert.

Lennart vult aan: “De vader van Sarina, eigenaar van Vink, overleed in 2017. Toen heeft haar moeder het bedrijf samen met haar dochter voortgezet. Vorig jaar ging haar moeder met pensioen en moest er een oplossing komen. Al snel kwamen ze bij ons uit. Niet alleen omdat ons beider klanten dat graag wilden, maar ook omdat we soortgelijke bedrijven zijn. Familiair, korte lijntjes en met chauffeurs in dienst die graag op zaterdag een bakkie komen doen. Dat wilden ze graag zo houden.”

Hij vindt het mooi dat Sarina haar werk voortzetten bij Van ‘t Kruis. “Ze kent de markt als geen ander, evenals de chauffeurs, de klanten en de laad- en loslocaties. Bovendien heeft ze dezelfde mentaliteit van hard werken. We zijn er echt allemaal heel blij mee.”

Wennen

Voor de chauffeurs was het wel even wennen. ”Ze waren in eerste instantie wat sceptisch. Maar na enkele kennismakingsgesprekken is dat bijgetrokken”, zegt Leendert.

Het enige lastige dat is de afstand Nieuwveen-Langerak. Dat is toch gauw een uur rijden. “Maar net zoals onze chauffeurs die verder van de zaak wonen, regelen we voor hen dichterbij een standplaats voor de wagens. En natuurlijk moeten we ervoor zorgen dat we goed contact houden en elkaar regelmatig zien. We willen immers wel het familiaire gevoel vasthouden.”

Lees ook: Van ’t Kruis Bulk Logistics lijft H.C. Vink in

Specialismen

Het wagenpark is door de overname uitgebreid van 23 naar 35 vrachtwagens. Deze worden ingezet in drie takken van transport. Twaalf vrachtwagens zijn dagelijks onderweg naar Rotterdam en Moerdijk om daar lege containers op te halen en deze te laten laden bij klanten in de Benelux, Duitsland en Noord-Frankrijk. De chauffeurs van Van ’t Kruis brengen de volle containers vervolgens weer terug naar de havens, waar ze per schip veelal naar Noorwegen gaan.

Daarnaast worden er gemiddeld twaalf vrachtwagens ingezet voor het silotransport van veevoeders, granulaten en mineralen. Deze worden opgehaald bij de producent en van daaruit uitgereden naar de productielocaties voor mengvoeders in ook de Benelux, Duitsland en Noord-Frankrijk.

Ten slotte rijden er circa elf kippers om ijzererts te vervoeren naar diverse landen. Retourvracht kan van alles zijn, maar is voornamelijk veevoeders, grind, zand of glas. Natuurlijk kan er worden geschoven met de vrachtwagens, afhankelijk van de vraag naar een bepaald type vervoer.

Voorsorteren

Zoals de meeste (transport)bedrijven, heeft Van ’t Kruis ook te maken met personeelstekort en elektrificatie. “Gelukkig is het verloop van chauffeurs bij ons niet erg hoog. Maar we sorteren er wel op voor door te kijken naar hoe we jongeren bij ons hun groot rijbewijs kunnen laten halen en ze aan ons te binden”, zegt zoon Lennart.

Ook over elektrificatie wordt nagedacht. “We hebben daar niet direct mee te maken, omdat we niet in binnensteden rijden. Maar op termijn gaan dingen veranderen en we daarin moeten we dan mee. We kijken dus wel hoe het zit met aansluitingen voor laadpalen enzovoorts. Het is jammer dat je daar niet nu al iets voor kunt reserveren.”

Feest

Nu de overname zo goed als achter de rug is, heeft Lennart tijd om voorbereidingen te treffen voor het honderdjarig bestaan van het bedrijf in mei. “Er komt zeker een feest voor de chauffeurs, klanten, leveranciers en de dorpse gemeenschap. Binnenkort komen we naar buiten met onze plannen.”

Op de vraag of ze het predicaat Koninklijk hebben aangevraagd, schudden de heren lachend hun hoofd. Daar hebben ze duidelijk niet zoveel mee.

Of Lennart, die nu vooral projectmatig bezig is, fulltime binnen het bedrijf werkzaam zal blijven… Hij denkt van niet. “Zeker omdat mijn vader nog een aantal jaren zal blijven werken, is dat niet nodig. Ik zal meer op afstand aanwezig zijn en ga werk zoeken op mijn eigen terrein. Mocht mijn vader op een goed moment stoppen, dan weet ik ook beter wat het beste bij me past. Maar ik moet wel zeggen dat ik het werk dat ik doe en alles wat er speelt in de sector, leuker vind dan ik had gedacht.”

Onderwaardering

Een van de dingen die Lennart is opgevallen, is de onderwaardering van chauffeurs. “Het dicht gooien van toiletten voor hen in de coronatijd was het toppunt. Zonder transport zijn immers wel de schappen leeg. Dat realiseert vooral mijn generatie zich niet zo goed.”

Verder is voor hem duidelijk geworden dat de tarieven in de transportsector het ondergeschoven kindje zijn. “Ieder jaar weer is het vechten om de prijzen op peil te houden. Is de markt goed en de vraag naar transport groot, dan willen verladers wel betalen. Nu de markt inzakt, willen klanten lagere tarieven. Maar de kosten voor ons blijven hoog. Wij gaan dan ook niet niet onder de prijs rijden. Wat ons als bedrijf kenmerkt, is het leveren van kwaliteit. Dat zit ‘m bijvoorbeeld in goedopgeleide Nederlandse chauffeurs die hun vak verstaan en hun talen spreken. Ook is betrouwbaarheid belangrijk. Als je dat als klant vraagt van je vervoerder en wij voldoen daaraan, dan moet dat ook gewaardeerd worden.”