Professor René de Koster is al vele jaren het gezicht van het warehousing-onderzoek in Nederland en ver daarbuiten. In het kader van het thema van dit nummer was ik benieuwd hoe hij aankijkt tegen de moderne ontwikkelingen in warehouses, en de uitdagingen die er nog liggen.

Om te beginnen: de inzet van automatisering en robotica in distributiecentra is in een stroomversnelling gekomen. De origine van veel gebruikte technologie ligt in de jaren ‘60 van de vorige eeuw. Maar de geavanceerde toepassingen zijn nog maar zo’n tien tot vijftien jaar oud.

De verandering is dat tegenwoordig de kerntechnologie voor warehouse-oplossingen vaak bij een technologie-innovator vandaan komt. Een zogenaamde integrator bouwt daar dan een warehouse omheen. Eén van de grote voordelen van deze transitie is dat er nu warehouse-oplossingen zijn die in hoge mate schaalbaar zijn. Deze voordelen zijn kennelijk significant, want de verspreiding van allerlei nieuwe geautomatiseerde systemen gaat razendsnel.

René is iemand die, vanuit de wetenschap, en in samenwerking met allerlei onderzoekers binnen en buiten onze universiteit, boven op deze ontwikkeling zit. Dat heeft letterlijk honderden wetenschappelijke artikelen opgeleverd in de laatste 30 jaar.

Als je denkt als een wiskundige, dan genereert het vakgebied material handling oneindig veel vragen en vraagjes waarmee je aan de gang kunt: je kunt ze analyseren, oplossen, bewijzen dat een uitkomst de best mogelijke is, enzovoort.

Lees ook: Kennis van de keten

Zo’n onderwerp is het classificeren van producten in termen van omloopsnelheid. In veel warehouseoplossingen wordt uitgegaan van drie klassen: fast movers, slow movers en een middengroep. Maar waarom zou je niet kijken of tien groepen beter is, of misschien 25? Het wetenschappelijk onderzoek bevestigt hier wat de markt al wist, of waar ze blind tegenaan gestruikeld was: drie of vier klassen is de beste oplossing.

Het huidige onderzoek besteedt veel aandacht aan de rol van de mens, vooral in situaties waarbij robots worden ingezet. Daarbij gaat het over vragen als: hoe is de werkverdeling tussen mens en robot, en blijft er nog wel een interessante baan over voor de mens?

Een ander uitdagend probleem is het geautomatiseerd vullen van rolcontainers. Dit probleem, en de werkende oplossing, van bijvoorbeeld Witron, bestaat al een tijdje. Deze oplossing focust op een combinatie van optimaal stapelen en dan efficiënt uitrijden in de winkel. Maar je zou ook nog mee kunnen nemen dat je de producten efficiënt uit de schappen in het warehouse wilt halen. Dat blijkt een enorme complexiteit toe te voegen aan het probleem. Dus hier is de wetenschap nog wel even zoet mee.

Met dank aan prof. dr. Ir René de Koster (RSM, Erasmus University Rotterdam)

Albert Veenstra is hoogleraar Handel en Logistiek aan de Rotterdam School of Management, Erasmus Universiteit Rotterdam