‘We gaan de zero-emissie zones niet invoeren!’ Dat is niet mijn idee, maar wel die van zeker twee van de huidige formerende partijen. En als je het nieuws een beetje volgt, zie je dat diverse (belangen)groepen dat idee proberen aan te wakkeren. Zo zag ik deze week een burgerinitiatief voorbijkomen dat gericht is op het stoppen met de zero-emissie zones. En is in de Tweede Kamer de behandeling van toekomstbestendige bebording van de zero-emissie zones (zodat deze uitgebreid kunnen worden naar taxi) controversieel verklaard, ondanks reeds bestaande publiek-private afspraken daarover. Dit geintje kost zo maar enkele miljoenen.

Nu is het natuurlijk niet onterecht dat goed gekeken wordt of en hoe ondernemers in staat zijn om mee te kunnen in deze transitie. Niet elke ondernemer heeft dezelfde financiële mogelijkheden om te investeren in een elektrische truck, en ook de beschikbaarheid van de juiste voertuigen en laadinfrastructuur is van belang. Hier continu de vinger voor aan de pols houden bij de besluitvorming is belangrijk.

En dat gebeurt ook al. Juist om die redenen is de invoering van de behandeling van toekomstbestendige bebording van de zero-emissie zones als een geleidelijke ontwikkeling gepland, waarvan de eerste (echte) stappen begin volgende jaar gezet worden, maar de harde grens pas in 2030 gelegd is. Zo zal alleen al ongeveer 2/3e van de huidige bestelwagens gebruik kunnen maken van de overgangsregeling. Bovendien zijn er diverse ontheffingsmogelijkheden voor ondernemers die aantoonbaar niet kunnen voldoen aan de emissie-eisen. Zaken waar (politieke) bezwaarmakers tegen de behandeling van toekomstbestendige bebording van de zero-emissie zone (bewust?) overheen lijken te lezen.

Lees ook: Less is more

Nu de zero-emissie zones (en de rest van het Klimaatakkoord) door de shredder halen, lost de klimaat- en milieu-uitdagingen op het gebied niet op. Bovendien: het zou een flinke klap in het gezicht zijn van de honderden ondernemers die in de afgelopen jaren wel geïnvesteerd hebben in de overstap naar emissieloze voertuigen (in 2023 zijn er tien keer zoveel e-trucks verkocht als in 2022), het creëren en gebruiken van stadshubs en het ontwikkelen van creatieve oplossingen voor netcongestie.

Deze ondernemers laten steeds weer zien dat er tal van opties zijn om als ondernemer ook na 2025 (en zeker na 2030) in de zero-emissie zones gewoon je werk te kunnen doen en dat echt niet iedereen daarvoor zelf moet investeren in elektrische vracht- en bestelvoertuigen. Sterker nog: recent hoorden we nog van ondernemers in Ede dat zij graag hun dienstverlening in Amsterdam uitbreiden, want ze hadden de (spook)verhalen van Amsterdamse vaklui gehoord die er de brui aan zouden geven.

Het is te hopen dat de formerende partijen niet alleen hun mening over het nut van klimaatbeleid en zero-emissie zones op tafel leggen, maar ook rekening houden met dat andere belangrijke thema tijdens de verkiezingen: een betrouwbare overheid.

Christiaan van Luik is consultant bij Buck Consultants